Actueel

9 mrt

Populaire Orgelbespelingen

Op zondag 13 maart 2011 is Tjaco weer te beluisteren in het programma de Populaire orgelbespeling van de EO op radio 5 of 747 AM. Er worden 3 stukken van zijn cd “Zijn naam moet eeuwig eer ontvangen” (koraalbewerkingen vanuit de Bovenkerk in Kampen) ten gehore gebracht. Tijd 21:40 t/m 22:00 uur Radio 5 of 747am. Gepresenteerd door Heleen van Dijk Allen veel luisterplezier gewenst. Voor het beluisteren, bekijken en bestellen van de cd gaat u naar de webshop.

19 feb

Benefietconcert 19 februari 2011

[embed]https://youtu.be/Lhc5qU4bGKc[/embed] Op Zaterdag 19 februari zal er, in samenwerking met diverse musici een benefiet concert gegeven worden voor "School for the blind" op Sri Lanka. In 1990 werd de blinde musicus Tjaco van der Weerd geadopteerd uit Sri Lanka. Graag wil hij zijn medemens in zijn geboorteland, die net als hem een een beperking hebben, helpen waar hij kan. Komt u ook naar dit concert om dit tot een geslaagde actie te maken en om zo, ook uw medemens, een steuntje in de rug te geven! Bent u enthausiast geworden en wilt u dit concert steunen met een financiële bijdrage?? Neem dan contact op met Tjaco van der Weerd

15 dec

Zigeuners spelen op kerstmarkt…. – De Stentor

donderdag 09 december 2010 NIJBROEK - Het plaatsje Nijbroek is vrijdag vanaf zes uur 's avonds weer het decor van een nostalgische kerstmarkt. Er is een optreden gepland van de blinde musicus Tjaco van der Weerd die het Knipscheer-orgel zal bespelen. Ook het zigeunertrio Béla geeft een optreden. Tevens zijn de klanken van de Veluwse Midwienterhoornbloazers uit Epe te horen. Het dorpsplein van Nijbroek zal verlicht zijn. Bezoekers kunnen bij één van de vuurkorven genieten van een glas glühwein, de beker mogen ze daarna houden. Om half zeven uur lopen kinderen met een lampionoptocht door het dorp. In de kleine zaal van dorpshuis De Arend is er voor de kinderen een knutselhoek.Rond half acht begint het muzikale gedeelte in de kerk. Vader Béla speelt cimbalom, zoon Philip de viool en neef Norbert is de pianist. Het zigeunertrio komt uit het Hongaars sprekende deel van Slowakije. Vaak reizen ze naar Nederland voor concerten om de hoge studiekosten van zoonlief te financieren. Ook is er een optreden van Tjaco van der Weerd, geboren in Sri Lanka, maar geadopteerd door een echtpaar uit Kampen. Tjaco is sinds zijn zevende volledig blind. Hij heeft een cd gemaakt en was al eens te zien in 'Nederland zingt'. Het kleine orkest van Accordeonvereniging KNA uit Epe zal optreden en de samenzang begeleiden. De samenzang valt onder de leiding van bariton Zwier van der Weerd uit Oene. In het dorpshuis is tot slot nog het 'Rad van Fortuin', met prijzen. Bron: De Stentor Epe-Vaassen

12 aug

CD opname Lausanne

Tijdens de cd opnamen in Lausanne hebben wij bezoek gehad van het Zwitserse journaal. We hebben heel veel medewerking gehad van de gemeente Lausanne, zelfs de klokken werden 's nachts stil gezet voor de opnamen. Om aan de inwoners van Lausanne te laten zien waarom dit werd gedaan hebben ze een intervieuw gehouden met Tjaco. Dit interview hebben ze in het journaal laten zien. Om het journaal te bekijken klikt u hier.  

12 jul

Presentatie concert Bovenkerk Kampen

Op Vrijdag 18 juni 2010 werd de CD "Zijn naam moet eeuwig eer ontvangen" gepresenteerd met een presentatie concert in de Bovenkerk van Kampen. Dit concert is live uitgezonden via de reformatorische omroep, Stichting Reformatorische Omroep (RO) maakt programma's voor de hele gereformeerde gezindte en zendt uit via het Internet. Daardoor zijn de programma's met een computer te beluisteren in Nederland en in het buitenland. Verder zijn de programma's zonder computer te ontvangen met een Internetradio, via de Kerktelefoon (Audioserver) en in veel bejaarden- en verpleeghuizen. De Reformatorische Omroep ontvangt geen subsidie of andere gemeenschapsgelden. Daarom moeten we de kosten samen delen. Wilt u helpen die kosten te dragen? Word donateur voor 2 euro per maand!Met uw steun kunnen zij programma's blijven maken! Het concert is terug te luisteren op de site van de reformatorische omroep. Klik hier om naar de site van de Reformatorische omroep te gaan.

15 mei

Extra levensdimensie na indrukwekkend weerzien

door Geert De Breucker Of zijn zus, Jorieke, hetzelfde gezicht heeft als zijn moeder, ziet Tjaco niet. Hij is blind. Maar vorig jaar hoorde hij dat hun stemmen hetzelfde klinken. De 2 adoptiekinderen gingen op zoek naar hun biologische ouders. Terloops deed een bamboestok Tjaco beseffen dat zijn leven anders had kunnen verlopen. Tjaco van der Weerd is 17 jaar en woont in Kampen. Op zijn zevende werd hij blind. Tjaco werd geboren op Sri Lanka. Toen hij enkele maanden oud was, werd hij samen met zijn 3 jaar oudere zus, Jorieke, geadopteerd door Nederlandse ouders. "Toen ik geboren werd, verliet onze vader ons", vertelt Tjaco. Zijn moeder was door haar familie verstoten en bood beide kinderen voor adoptie aan. In een land waar alleenstaande moeders geen beroep kunnen doen op een uitkering, zag de jonge vrouw geen andere oplossing.


Nieuwjaarscadeau Bijna 15 jaar later wilde Jorieke weten wie haar biologische moeder was. In 2004 vond zij hun moeder terug. De eerste brieven werden uitgewisseld. Met de tsunami, die eind dat jaar ook Sri Lanka teisterde, hield het contact op. Tjaco en Jorieke vreesden dat hun moeder bij de ramp was omgekomen. Ze gingen opnieuw verbeten op zoek. In de eerste januaridagen van vorig jaar kregen ze eindelijk het verlossende bericht: hun moeder was gezond en wel. Tjaco kon zich geen mooier nieuwjaarscadeau voorstellen. Hij en zijn zus besloten toen niet langer te wachten en wilden hun moeder ontmoeten. Hun adoptieouders zagen het eerst niet goed zitten. "Wat als het tegenvalt?", vroegen ze. Maar broer en zus zetten door. Tjaco wist het geld voor de peperdure reis bij elkaar te krijgen dankzij zijn grote passie, het orgelspel. De jongen, die dagelijks zo'n vier uur oefent, organiseerde orgelconcerten en bracht een cd uit. Schuchtere aanraking In augustus was het zover. Beide kinderen vertrokken met hun adoptieouders naar Sri Lanka. Het bezoek aan de biologische moeder van Tjaco en Jorieke werd begeleid door een reisbureau, gespecialiseerd in dergelijke reünies. Wanneer ze met haar zouden kunnen praten, wisten broer en zus nog niet. Het gebeurde sneller dan verwacht. Het reisbureau had een ontmoeting geregeld in een hotel. Toen Tjaco naar zijn biologische moeder liep, schoten vele gedachten door zijn hoofd. "Toen ik voor haar stond, wist ik opeens helemaal niets meer. Ik wist niet of ik haar een hand moest geven of omhelzen." Het werd een heel emotioneel weerzien. "Toen onze biologische moeder mij zag, moest ze heel erg huilen." Tjaco en zijn zus hadden voor hun moeder vragen voorbereid. Een medewerker van het reisbureau fungeerde als tolk en leidde het gesprek in goede banen. In tweeënhalf uur werden 17 jaar overbrugd. Hun moeder, een kleine frêle vrouw, had al jaren een nieuwe partner, met wie ze een nieuw leven was begonnen. Hun biologische vader bleek bij de tsunami omgekomen te zijn. "Ik voelde echt dat het mijn moeder was", vertelt Tjaco. "Haar stem was heel zacht en bescheiden en leek goed op die van mijn zus." Tjaco durfde zijn moeder niet goed aan te raken. "Toen ik voor de foto mijn hand op haar schouder legde, heb ik stiekem gevoeld hoe lang haar haar was." Leven met bamboestok Twee dagen later bezochten Tjaco en Jorieke het huis van hun moeder. Het was een kleine, primitieve houten woning in een afgelegen bergachtig gebied. Toen ze daar aankwamen, passeerde een blinde man met een bamboestok. "Dit had ik kunnen zijn", bedacht Tjaco. De jongen vroeg zich na de ontmoeting met z'n biologische moeder af hoe zijn leven er had uitgezien, als hij niet was geadopteerd. "Maar daar kom je natuurlijk niet uit", zegt hij. Tjaco kijkt met heel warme gevoelens op zijn reis terug. Hij voelt zich sindsdien verbonden met zijn geboorteland. "Het is alsof ik nu een tweede vaderland heb. Of beter, Sri Lanka is mijn moederland geworden."

15 mei

‘Voorleesfunctie op laptop werkt ideaal’

ZEIST – Ruimte om te lopen is er nauwelijks nog in zijn kamer. Met een bureau, een bed, een kast en een orgel is de relatief kleine kamer van Tjaco van der Weerd (19) vol. ,,Tja, ik moest per se een orgel hebben op mijn kamer. Dat is mijn grote hobby.’’ Op de orgelbank van het elektronische orgel liggen ook wat Cd’s met orgelmuziek; César Franck en Jean Guillou. ,,Ik luister de laatste tijd vooral veel naar de orgelmuziek van Jean Guillou. Erg mooie muziek.’’ Tjaco is sinds hij zeven is helemaal blind. Daarvoor was ik slechtziend. Ik zag zo’n 40 à 50 procent. Op mijn zevende ging het netvlies achter mijn ogen loslaten. Toen zag ik niets meer. Ik heb toen verschillende operaties gehad. Maar dat heeft geen resultaat gehad.’’ Tjaco is opgegroeid in Kampen, maar geboren op Sri Lanka. ,,Ik ben geadopteerd net als mijn drie zussen. Eén zus is ook mijn biologische zus. Wij zijn samen geadopteerd. In augustus 2007 heb ik voor het eerst mijn biologische moeder op Sri Lanka ontmoet. Mijn zus had via allerlei instanties lang naar haar gezocht. Begin 2007 hoorden we dat ze nog leefde. Het was een heel indrukwekkende gebeurtenis.’’ Tjaco woonde vanaf zijn twaalfde jaar ‘intern’ bij Bartiméus. ,,Dat was voor mij best pittig, een hele overgang. Ik kom uit de Gereformeerde Gemeenten van Kampen. Uit een heel christelijk gezin en een christelijke omgeving. Bij Bartiméus komen de mensen overal vandaan. Weg uit het beschermde wereldje dus.’’ Het is tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend om bij Bartiméus te gaan wonen. Tjaco: ,,Veruit het grootste deel van de blinde kinderen en jongeren woont gewoon thuis en krijgt ambulante begeleiding. Bij mij ging dat niet. Door de vele operaties was ik een half jaar niet op school geweest. Ik had teveel achterstanden en kreeg ze niet meer weggewerkt. Daarom is ervoor gekozen dat ik bij Bartiméus ging wonen.’’ Sinds een klein jaar woont hij zelfstandig met nog een paar jongeren in een huis van Bartiméus in Zeist. En hij is vaak in Ridderkerk te vinden, waar zijn vriendin Elsbeth woont. Zij kan wel gewoon zien. ,,Zij kijkt voor twee, zegt ze zelf.’’ Verder gaat hij naar het opleidingscentrum van Bartiméus in Ermelo en volgt daar de MBO-opleiding secretarieel juridisch medewerker. ,,Het is een hele praktische beroepsopleiding. Het is feitelijk gewoon een kantoorpand en we werken via een leerwerkbedrijf van de opleiding voor zowel interne als externe opdrachtgevers.´´ Maar zijn grote passie is toch wel het spelen van orgel en piano. ,,Daar hoop ik later mijn vak van te kunnen maken. Ik volg een vooropleiding aan het conservatorium van Utrecht bij de docent Geerten Liefting. Dat is echt geweldig. Hij neemt echt de tijd voor mij. En ik mag aan zijn handen voelen hoe je bepaalde dingen moet spelen. Ik leg dan mijn handen op zijn handen en voel dan hoe hij bepaalde dingen doet.´´ Eerder had hij vier jaar les van de organist John Propitius in de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) in Driebergen. ,,Hij speelde in 2002 een concert in de Bovenkerk van Kampen. Daarvan was ik heel erg onder de indruk. Ik heb hem toen opgebeld en kon les van hem krijgen.’’ Dat was voor Tjaco niet alleen een stimulans voor zijn orgelspel. ,,Het was voor mij ook voor het eerst om zelfstandig de ‘buitenwereld’ in te gaan. ,,Ik ging voor het eerst zelfstandig met het openbaar vervoer reizen. Tegenwoordig reis ik overal heen. Elke keer weer zie ik dat als een uitdaging.’’ Tjaco is begeleider van een aantal koren en geeft zelf ook geregeld concerten. ,,Daarvoor moet ik vaak in Zeeland zijn. Ik ga gewoon op weg. Als ik bijvoorbeeld niet weet op welk perron ik moet zijn vraag ik dat aan mensen. Volgens mij is dat ook de manier voor blinden om er te komen. Je moet zoveel mogelijk zelf doen, maar ook hulp durven vragen als het nodig is. Maar je maakt wel rare dingen mee hoor! Ik krijg heel vaak hulp aangeboden. Maar dat is lang niet altijd nodig. Mensen bedoelen het goed, maar het kan ook onhandig zijn. Op de een of andere manier denken mensen blijkbaar dat blinden niet kunnen staan in de bus. Ze bieden mij dan hun plaats aan, vaak ook oudere mensen. Of ze bieden mij hun plaats aan en gaan dan zelf aan de andere kant van het pad zitten. Dan hadden ze net zo goed kunnen zeggen: ‘aan je linkerkant is nog een plaats’. Erg grappig.’’ Voor zijn muzikale activiteiten heeft Tjaco zelfs een eigen bedrijfje opgericht; Cumara Music, vernoemd naar een van zijn Srilankaanse namen. Verder heeft hij een complete website (tjacovanderweerd.nl) waar een concertagenda, een biografie en nog veel meer op staat. De computer is dan ook hét communicatiemiddel voor Tjaco. Hij demonstreert hoe hij met de computer werkt. Een speciaal programma op zijn laptop leest de tekst op het beeldscherm voor. Het gaat zo snel dat het vrijwel niet te volgen is. Tjaco: ,,Ik heb de voorleesfunctie op de snelste stand staan. Er zijn weinig mensen die het kunnen volgen. Maar ik hoor alles.’’ Tjaco kan ook Braille lezen, maar heeft nu geen brailleregel onder zijn toetsenbord. ,,Die heb ik uitgeleend aan iemand die hem wel veel gebruikt. Voor mij is de voorleesfunctie echt ideaal.’’ Op zijn orgelbank staat ook nog een Daisyspeler. ,,Daarmee kun je gesproken boeken beluisteren’’ Volgens Tjaco zijn de computer en andere nieuwe hulpmiddelen ideaal voor blinden. ,,Sinds midden jaren negentig is er door nieuwe digitale technieken ontzettend veel veranderd. Ik doe alles met mijn computer; mailen, internet, msn, mijn schoolwerk.’’ Als je vroeger een brief wilde versturen moest je die in Braille typen en die naar Bartiméus sturen. Daar werd die voor je getypt en vervolgens doorgestuurd. Een brief terug ging op dezelfde manier, maar dan andersom. Helaas krijg je niet alles vergoed van het UWV. Er bestaan bijvoorbeeld ook kleurenherkenners. Het herkennen van kleur is juist het meest moeilijk voor blinden. Erg handig als je bijvoorbeeld ’s ochtends je kleren bij elkaar wilt uitzoeken. Tjaco voelt zichzelf helemaal niet gehandicapt, doordat hij alles kan doen wat hij wil. ,,Maar door al deze nieuwe mogelijkheden zijn blinden tegenwoordig nog minder gehandicapt.’’ Martijn van Rossem Nederlands Dagblad 25 april 2009.

15 mei

“Amazing Grace, hoe mooi is het geluid”

Daily Mirror, Sri Lanka 2008 Door Jennifer Anandanayagam Toen de vier weken oude Kumara (later Tjaco van der Weerd genoemd) werd meegenomen naar Nederland vanuit Matara, Sri Lanka waar hij werd geboren, door zijn Nederlandse adoptieouders, kon waarschijnlijk niemand zich voorstellen dat dit jongetje een passie zou vinden die zijn leven zo zou beínvloeden. Zodra Tjaco in Nederland kwam, betrad hij een nieuwe wereld; niet alleen wat betreft zijn fysieke leefomgeving maar in eerste instantie met zichzelf. De achttienjarige Tjaco heeft drie oudere zussen, allemaal afkomstig uit Sri Lanka. In het begin waren de piano en het orgel instrumenten waarmee de vierjarige Tjaco begon te expirimenteren en zijn wijsjes vulden het huis. Geboren met 50% gezichtsvermogen, werd de jonge Tjaco volledig blind toen hij zeven jaar was. Nadat hij zichzelf de basisbeginselen van het bespelen van de piano en het orgel had aangeleerd, begon hij op zijn negende met muzieklessen. Zijn familie, die ook altijd in de muziek heeft gezeten, steunden hem bij zijn tallent en spoorde hem aan om, ondanks dat hij meer geínteresseerd was in orgel spelen, ook piano te leren spelen. Op zevenjarige leeftijd, toen hij volledig blind was, was er een mogelijkheid om een operatie te ondergaan waarbij Tjaco 50% van zijn gezichtsvermogen terug zou kunnen krijgen, maar na de operatie bleek dit niet het geval. Zijn basisonderwijs volgde hij op een reguliere school waar al zijn klasgenoten konden zien. Daarna volgde hij in 2002 het voortgezet onderwijs op een speciale school, opgericht voor visueel gehandicapte kinderen. Tegelijk met het onderwijs werd hij steeds behendiger in het bespelen van piano en orgel. Na het volgen van zijn lessen kreeg hij de kans om masterclasses te krijgen met zes proffessionele orgel- en pianospelers die hun instrumenten wereldwijd bespelen. Tjaco begon in Nederlandse kerken te spelen en na verloop van tijd kon hij toelatingsexamen doen voor het conservatorium die hem de kwalificaties kon geven om de deur te open een professioneel speler te worden.


Repertoire Op het conservatorium gebruikt Tjaco gesproken muziek waarbij alle noten worden uitgesproken en dit leert hem spelen. Hij speelt ook muziek op het gehoor. Sinds 2003 begon hij met officiële concerten. De eerste was in Nederland. Hij heeft ook gespeeld in Duitsland, Frankrijk, Engeland en één van de kleine Russische staten.  Volgend jaar hoopt hij door de Verenigde Staten te reizen om een groot Nederlands koor te begeleiden. Het jaar 2003 zag Tjaco beginnen met optreden op nationaal niveau. en hij werd ook gevraagd om te spelen op de Nederlandse televisie. Hij is God dankbaar dat zijn handicap hem er niet van heeft weerhouden  om de wereld rond te reizen en op te treden voor publiek met zijn loofwaardige gift. In januari 2008 startte Tjaco zijn eigen bedrijf dat hij de naam gaf die hij zelf bij zijn geboorte in Sinhala kreeg. Zijn bedrijf kreeg de naam "Cumara Music" en neemt cd's op die over de hele wereld verkocht worden. Hij heeft tot nog toe twee cd's opgenomen en hij geeft ongeveer vier concerten per maand voor circa achthonderd personen. Één van zijn werkzaamheden bestaat uit het begeleiden van koren, maar hij treedt ook op, voornamelijk met shows van zichzelf. Door de tsunami aangegrepen heeft Tjaco een cd gemaakt om geld in te zamelen en hij spreekt over vertrouwen in God ondanks de rustverstoring die op het eland Sri Lanka heeft plaatsgevonden. De tweede cd werd gemaakt en uitgegeven om geld in te zamelen zodat hij een reis naar Sri Lanka, die hij een jaar geleden voor het eerst maakte, kon betalen. Grootgebracht in een Christelijk gezin, speelt hij voornamelijk Christelijke muziek en speelt hij regelmatig in kerken. Kort geleden was hij hier in Sri Lanka om de Christelijk Gereformeerde kerk (CRC) te assisteren bij een muzikale dienst. In Nederland gaat Tjaco naar de Gereformeerde kerk en dat gaf hem het gevoel dat hij het CRC hier kon helpen. Zich erg thuisvoelend hier op het eiland, zegt Tjaco dat hij zich erg betrokken voelt bij de mensen uit Sri Lanka ondanks dat hij vier weken oud was toen hij het land verliet. Op 7 augustus gaf hij een concert bij het Wellawatta CRC met de Merry An Singers en de voorstelling had het thema "Lof aan God". Tjaco voelt dat hij gezegend is en is God dankbaar dat hij ondanks zijn visuele handicap de mogelijkheid heeft piano te spelen. "Ik speel op Nationaal niveau en ben door God gezegend met een groot tallent," zijn zijn woorden. Eenmaal terug in Nederland is hij weer bezig met het geven van concerten om Christenen te ondersteunen en ondersteunt ook door zijn concerten een aantal projecten van het CRC in Sri Lanka. Uiting Wanneer je hem vraagt wat hij het leukst vindt aan piano en orgel spelen, lacht hij en antwoordt dat hij tijdens het piano of orgel spelen alle emoties die hij op dat ment voelt kan uiten. Terwijl Tjaco meestal Christelijke muziek speelt, speelt hij ook liedjes van Bach, Beethoven en Mozart. Zijn repertoire is groot en reikt van zwaar klassiek tot populaire pop en zelfs jazz. Zijn favoriete wijsje is Amazing Grace en door dat liedje hoopt hij dat mensen iets zullen zien van Jezus Christus in de muziek die hij speelt, ook al is hijzelf nog steeds blind. Hij weerspiegelt het aan de welbekende woorden van het Christelijke gezang door de Engelsman John Newton..... "Ik was ooit verloren maar nu ben ik gevonden, was blind maar nu zie ik....." Dit om aan te geven dat hij lichamelijk blind is maar geestelijk meer ziet.   Vertaald door Dennis ten Boske, www.multitekst.eu